Daar zit ik dan (weer). In een stille, lege klas. Kinderen thuis, collega’s op afstand. Bah, het zal nooit wennen.
Mijn dagen bestaan vooral uit filmpjes opnemen, kinderen begeleiden via de chat, videobellen met Teams, bijhouden wíe wát doet en klussen doen die al lange tijd zijn blijven liggen.
Het gaat met vallen en opstaan: een instructiefilmpje is plotseling ’verdwenen’, het videobellen lukt niet, Snappet heeft kuurtjes. Elke dag worden we allemaal vaardiger in wat we aan het doen zijn en zo lukt het steeds beter.
En wat doet iedereen zijn best en wat is iedereen keihard aan het werk. Kinderen en ouders: ik neem mijn petje voor jullie af! Ik hoop zo dat groep 5/6 over een week weer gezellig en gezond in de klas zit. Het contact, het samen lachen, de interactie.... Dát is wat het vak van leerkracht zo leuk maakt.
Ik mis jullie. Hopelijk tot heel gauw.